HEKİMLİK BİR SANAT!!
Hekimlik bir sanattır denir ya cidden öyle dostlar , tanı -tedavi yanında “sunumu” da incelik isteyen bir meslek, önceki bir yazımda bahsetmiştim, yemek yemeye gittiğinizde önemli olan insan açısından ne ise, bizim de dikkat edeceğimiz noktalar farklı değil aslında. Yemeğin yapıldığı malzeme kalitesi yanında , getiren kişinin giyimi, kişi ve ortamın temiz görünümü (prezentablite) , bilgiyi aktarma şekli(konuşması) , sunumu (kaliteli lob et değil de , etrafı süslenmiş şekil şemal verilmiş gibi ) ince noktaları var.İnsana hizmet bu açıdan zor , “al sana işte kaliteli etten bir yemek -lob et(tanı-tedavi)”daha ne istiyorsun durumunu nasıl sizler-bizler pozitif karşılamazsak ve bir kez yemek “zorunda ” kalır isek , sonra uğramak istemeyiz, aynı şekilde düşünün.Tıp , mesleki pratiğimiz “insanla” olduğu için incelik istiyor arkadaşlar , fakültelerde tanı-tedavi yanında ayrıca bu “sunum inceliklerini-sanat kısmını ” veren hoca sayımız maalesef az veya azaldı.Şuan tanı -tedaviyi öğreniyoruz(bazen onu da alamadığımız olmuyor değil).Kendi ilgi alanım da olan “yaklaşım” çok önemli dostlar , nacizane meslekte yeni olan meslektaşlara, tıbbı bilgi yanında sanat kısmı olan “sunum” kısmı açısından da kendilerini geliştirmelerini öneririm.Sizin bir kez baktığınız hasta da sanat yönününe (bilerek veya bilmeyerek) biraz dikkat ettiğiniz vakit (biraz açalım; giyim kuşam, özbakım , ilk karşılama – ilk izlenim, konuşma şekli, bilgilendirme , akıldaki soruları olabildiğince yanıtlama vb ) hastaların bakış -saygı seviyesi artacak, mesleki memnuniyetiniz artacaktır ,bir kez sizde “yemek” yiyen tekrar sizi arayacak veya etrafa önerecektir.. (hemen karşı sözün önüne de bir açıklama :”ama çok yoğun acil veya çalıştığım yer bir de bunlara vakit -enerji harcayacak gücü nereden bulacağım ?”) haklısınız, şuan için tıp hizmetinde kolay değil ama mümkün olabilecek bir durum , (kolay değil ancak mümkün)sizi hayatından bezmiş veya yorulmuş görmesi bir hasta veya hasta yakınını malesef “ilgilendirmiyor “, sadece ailesinde bir tıpçı olan çalışma şartlarınızdan haberdar arkadaşlar , sevenimiz toplumda malesef yüksek bir oranda değil, aynı yemek örneğine döner isek , öncesinde kaç kişiye hizmet vermesi (çok az bir oran harici) size verilen hizmet kalitesi-sunumunda düşüş açısından kabul edilebilir sayılmıyor malesef.Herkes ilk hasta gibi ehemmiyet -ilgi görmek istiyor.Her insanın Dünya “kendi etrafında” dönüyor.Tabi ki kolay değil, bunları yazmanın bir nedeni iş yoğunluğu vb durumlardan ” tükenmişlik” had safhada ve dışarıdan bariz şekilde bazı meslektaşlarımda görünmekte, sigara içimi, özbakım düşüşü(psikiyatri rotasyonunuz aklınıza kendi açınızdan gelsin) dikkatimi çekiyor.Meslek güzel hoş ancak sizler daha önemlisiniz dostlar , psikolojik ruh sağlığınızı destekleyecek branşlar -çalışma ortamları seçmeniz öncelikle size, sonra işinize yansıyacaktır.Burada çok dikkatimi çeken bir oran haberini tekrar paylaşayım, doktorlar hastalarından daha az yaşıyor deniyor Türkiye ‘de dahili branş 62 , cerrahi branş 58 yaş ortalaması -yıl 2014 haber tarihi belki bir kaç sene artmış olabilir.. (http://www.gazetevatan.com/doktorlar-hastalarindan-uzun-mu…/) Lafı çok uzatmadan önce kendi sağlığınız sonra başkalarına şifa dağıtımına aracı olmanız. Hepinize kolaylıklar dilerim
Altta yine mesleğin sanat kısmı ile yoğrulmuş Prof.Dr.Ali MERT hocamızdan altın öğütler..(önceden paylaşılmıştı , yeni grup üyeleri için tekrar gündeme getirmek istedim)
