WOLFF-PARKİİNSON WHİTE SENDROMU
Atriyumlar ile ventrikülleri elektriksel olarak AV nod bağlar. Annulus yapısı elektriksel olarak atriyumlar ile ventriküller arasında izolasyon sağladığı gibi kalp yapılarının tutunmasını da sağlar. Bu da AV nodun artan uyarıların git gide yavaşlatılması (dekremental) ileti özelliği ile beraber atriyalfibrilasyon gibi atriyumdaki çok sayıdaki elektriksel aktivasyonun ventriküllere geçişini engeller. Aksesuar yollar ise AV nod dışında atriyumlar ile ventriküller arasında elektriksel iletimin olmasını sağlar. Patolojik çalışmalarda bu bağlantıların mikroskobik olarak normal myokard hücreleri olduğu gösteril*miştir. Bu aksesuar yolların çoğunun dekremental ileti özelliği yoktur aynı zamanda AV noda göre daha hızlı iletim ve daha düşük refrakter süresi vardır.
Bu şekilde normal sinüs ritmindeyken ventrikülün bir kısmı aksesuar yol aracılığı ile uyarılır. Preeksitasyon oluşmuş olur. EKG de QRS’nin başlangıcında R’ye göre daha eğimli delta dalgası oluşur, ileti AV noddaki gibi beklemediği için kısa PR mesafesi oluşur. Aksesuar yol olmasına rağmen EKG’ye yansıyan bulgular dışında semptom yoksa WPW paterni denir, semptom varlığında ise WPW sendromu adını alır2.
Wolf Parkinson White sendromu yıllar içerisinde mortalite ve morbiditeye neden olur3. Özellikle semptomatik olgularda ani ölüm riski vardır. Asemptomatik kişilerde ise bu risk düşüktür yaklaşık %0,1 hasta-yılı olarak hesaplanmıştır4. Semptomatik hastalarda 16 yıllık takip sonucunda %2,2 oranında ventriküler fibrilasyon geliştiği bulunmuştur5. Bazı hastalarda ventriküler fibrilasyon bu sendromun ilk ortaya çıkış şekli olabilmektedir. Semptomatik WPW sendromlu bir hastada yıllık %3-4 ani ölüm riski olduğu belirlenmiştir3.
Wolf Parkinson sendromlu kişilerde oluşan en sık taşikardi tipi AVRT‘dir. Atriyoventriküler reentran taşikardi SVT’lerin (atriyal fibrilasyon, atriyal flutterın olmadığı) ikinci en sık şeklidir. Antidromik ve ortodromik taşikardi tipleri vardır. Ortodromik tip en sık görülenidir. WPW sendromunda atriyal fibrilasyon geliştiğinde aksesuar yolun refrakter süresine bağlı olarak ventriküler fibrilasyona dönüşebilmektedir. Bu hastalardaki mortalitenin nedeni olarak görülmektedir. Ayrıca WPW sendromlu hastaların % 10’unda ikili AV nod fizyolojisi vardır6. AV nod içinde çift yolun olması AVNRT’ye neden olmaktadır. Bu WPW sendromlu hastalarda aksesuar yolun dahil olmadığı SVT’lerin oluşmasına neden olabilmektedir.Bu tür kısa VA süreli (<60 msn) SVT’ler Tipik AVNRT veya atriyal taşikardi olma ihtimali vardır7. Taşikardi esnasında sağ ventrikülden overdrive uyarı yapılarak uyarı sonlandırıldıktan sonra taşikardi V-A-V-A şeklinde devam etmesi atriyal taşikardileri ekarte edilmesini sağlar.
Supra ventriküler taşikardili hastaların en önemli tedavi hedefi semptomların azaltılması ve yaşam kalitesinin artırılmasıdır. Hastanın seçimi ve semptomların durumu tedavi yaklaşımını belirlemektedir. Şiddetli semptomların varlığında ilaç tedavisi veya ablasyon tedavisi yapılabilmektedir. Bazen parasempatik tonusu artıran Valsalva manevraları semptomları kontrol altına alabilir. Fakat bu tedavilerin karşılaştırıldığı prospektif randomize çalışmalar olmamasına rağmen kateter ablasyon tedavisi ile ilaç tedavisinin karşılaştırıldığı prospektif randomize olmayan çalışmalarda kateter ablasyonu tedavisi semptomların azlatılmasında ve hayat kalitesinin artırılmasında daha büyük faydalar sağladığı saptanmıştır9.
Atriyoventriküler nodalreentran taşikardiler toplumda SVT’lerin (atriyalfibrilasyon, atriyalflutterın dahil olmadığı) en sık şeklidir1. Yavaş yol ablasyonu ile AVNRT’nin kesin tedavisi mümkündür. Ablasyon tedavisinin akut ve uzun dönem işlem başarısı yüksektir. Akut dönem işlem başarısı yaklaşık % 98’dir. Nüks yaklaşık % 4,3 civarındadır9. Ciddi komplikasyonların görülmesi yaygın olmamakla birlikte en önemlisi AV tam bloktur. Hastaların yaklaşık % 1’inde görülebilmektedir9. Atriyoventriküler reentran taşikardilerin ise akut işlem başarısı yaklaşık %95’dir. Nüks oranları % 5’ten azdır9. Atriyoventriküler reentran taşikardilerde hastalarda aksesuar yol AV nod yakınında özellikle midseptal, anteroseptal bölgelerdeki yerleşimlerinde ablasyon esnasında AV tam blok riski vardır.
BİLGİLENDİRME YAZISININ OLDUĞU OLGU İÇİN TIKLAYINIZ
